Zaman ne kadar çabuk geçmiş, yasakla birlikte gözden uzak kalan blogumu iyice unutmuşum itiraf edeyim ki. Bunun bi sebebide anne olma telaşım tabi, çok az zamanımız kaldı tanışmaya küçük beyle inşallah :) Hazırlıklar son hızla devam ediyor, paşamızın şirin bi odası oldu. Annesiyle babası o kendi seçimlerini hayata geçirinceye kadar onun için cici bici eşyalar seçtiler. Konseptimizin kahramanı şimşek mcqueen. Perdesi, halısı, avizesi... Bizimki büyüyüp anlayana kadar nostaljik olacak belkide o kahraman bilemiyorum :)
Odasını mavi renge boyadık. Semih dayısı "Zımzımettin" için hiç bi fedakarlıktan çekinmedi sağolsun :)Odaya ara ara bakmadan edemiyoruz şimdiden.
Azcık bebek bezi stokladık, aldığımız yoğun tavsiyeler üzerine, kıyafetleride hazır yıkanıp ütülenecek annesi izne çıkar çıkmaz, bu arada iş yerinde son 10 günüm. Biraz dönüşü belirsiz bi izin süreci olacak benim için. Evlendiğimden beri ilk defa evde olucam. Aslında bu çok heveslendiğim bişeydi öncesen ama şimdi nasıl olacak bilemiyorum.Kafam çok yoğun bu ara sık sık yazsamda biraz düzenlesem anılarımı,belki evde kaldığımda...
yeğenime zımzımettin dediğiniz için esefle kınıyorum sizi :) ayıptır yani..
YanıtlaSilPaşam odasını tepe tepe kullansın inşallah, o bez stokunu da usulüne uygun bi şekilde tüketsin :P
izinlerde pıff diye bitiyor azizim ahanda benimkinin yarısı geçti nerdeyse, sonrasında da işe nasıl dönücem sorunsalı başlıyor. ne desem bilemedim "anı yaşa" carpe diem :P
öpenzi seni ben..