Hani işleyen demir pas tutmazdı arkadaş, hani çalışınca insan tüm dertlerinden sıyrılırdı(tamam bu kısmı biraz ben abarttım :)) Şaka bi tarafa ben yaklaşık 40 gündür çalışıyorum, daha doğrusu çalışmaya çalışıyorum ama hiç öyle bi dinamizm, bi kendine güven, bi eski günlerime döndüm he heeeeyt moduna giremiyorum. Aklım ufaklıkta kalıyo, bir an unutsam zaten annem vasıtasıyla telefonda "annniiii" sesini duydum mu içimden ben napıyorum ya burda deyiveriyorum.
Diğer yandan ev hanımlığı olayıda pek samadı beni, halbuki yıllarca hayalini kurmuştum :(
Velhasılı kelam hep demişimdir sabah doğan güneş içine doğmuyorsa o günden, günlerden, aylardan hayır bekleme :(
welcome to çalışan anneler grubuna bacım :)
YanıtlaSilMotivasyon önemli bacım eğer gözün arkada değilse, eğer içinde bir yerlerde annelik dışında da vasıflarım var diyorsan ve akşam seni görünce yüzünde güller açan bir bebe seni karşılıyorsa çalışmak o kadar da kötü değil.
Söz de güzelmiş :)