Karanlık dehlizlere sızan gün ışığı
azap verir müebbete mahkum gözlere
o ışık ki güller açtırır oysa
Zorsa bazı sabahlar kimse gülmesin istesin selamlaşırken
gülümsemek hırpalar seni
kalbin ağrıyorsa
Ruhundaki ağırlığı taşıyamaz
kelebek kanatlı iç dünyan
sen sürünürken o uçuyorsa
Çek kılıcını geç aynanın önüne
yel değirmenine dönen aklını buda
Kendinin kahramanı ol
Kurtarılacağın yoksa !
