28 Eylül 2010 Salı

YORUMCUNUN HEVESİNİ KIRAN BLOGGER LAR




Öncelikle herkese merhabalar. Düğün dernek olayları bitip o psikolojiden uzaklaşan ben "Söz Fato'da" formatınızda karşınızdayım bugün :)
Ama sinir oldum. Şöyle ki; gün geçtikçe birbirinden güzel bloglar açılıyo, hakkaten kaliteli yazılarda oluyo, sizde naçizane emeğe olan ilginizi, fikrinizi aktarmak için yoruma açılan bu yazılara fikirlerinizi tebriklerinizi sıralıyorsunuz sonra...
Yorumuzunuz izin çıktıktan sonra yayınlanacak, ona da tamam ama bu izin neden çıkmıyor mübarek ? Hem ne dedim ki ben? Güzel olmuş dedim bunu yayınlamak için bu kadar uzun düşünürsen çirkin desem neler olacak kimbilir...
Ayrıca biliyomusun herkesler yorum yapanlara hediyeler dağıtırken ben senden cevap bile beklemiyorum lütfedip yorumuma kalbin kadar temiz sayfanda yer ver yeter (ühüüü ühü :P)

15 Eylül 2010 Çarşamba

Anlatılamıyor... Yaşandı...




Beklenen gün geldi ve nar tanesi nur tanesi kardeşimi dünya evine itekledik :) Çok güzel bir hafta geçirdik düğünden önce, koşturmacalı, duygusal, telaşlı... Kına günü elbisesinin fermuarı bozulupta sinir krizi geçirmeyen nadir gelinlerdendi benim kardeşim. İstisnasız gördüğüm en güzel gelindi.Bu benim için nasıl bir duyguydu hala anlatamıyorum. İçimden çıkmıyo duygular muhtemelen çok çok büyük olduklarından biraz ziplemeye çalışıyorum ki anlatabileyim böyle bi varlığın ablası olmak nasıl muhteşem bişey. Ayrılık hissi dalga dalga sarsada bizi bazen, düğünden iki gün sonra görünce onu yok dedim ya kim demiş evlenince ayrılınır diye ayrılmadık eklendik. Çok ağladık ama hepimiz ayrı karelerde, babamın olduğu görüntü beni biraz bozdu. Aklıma gelince hala gözlerim dolduğundan geçiyorum bu mevzularıııııı.

Velhasıl-ı kelam oldu da bitti maşallah, nazar değmez inşallah :) ( ay bu söz sünnet düğünleri için mi söyleniyordu yoksa !!! :)))

1 Eylül 2010 Çarşamba

Uykusuz her gece :)


Bizde düğün var, hem de yılın hatta benim için yüzyılın düğünü: Kardeşim evleniyor.10 gün kaldığına yazarken bile inanamıyorum.Ben durağanken bile zihnim koşuşturuyor nerdeyse. Ben evlenirken teferruat gelen her şey şimdi olmazsa olmaz geliyor bana. Aslında ailece inanamıyoruz bir yandan bişeylere hızla hazırlanmaya çalışıyoruz evet ama kardeşimin evleniyor olması ... hayal gibi. Onun büyüdüğüne mi şaşırayım, benim büyüdüğüme mi, genç bir adamın bana içten abla demesine mi... bilmedim.Çok mutluyum ama neden katıla katıla ağlamak istiyorum onuda bilemedim...